عامل دیگری که برای ایجاد اکوسیستم بومی استارت آپ های به آن نیاز مبرم داریم تشکیل استارت آپ ها و شرکت های نوپای قدرتمند داخلی و دفاع از قدرت آن هاست. دلیل این امر نیز بسیار ساده است چرا که کنترل اطلاعات کاربران و حفاظت از این ابراطلاعات مستقیما در اقتدار و حفظ امنیت ملی کشورمان تاثیرگذار است. نگه داشتن دانش و اطلاعات بومی کشور و حفظ تجربه و اکثریت سرمایه در داخل کشور موضوعی است که اگر نسبت به آن بی اعتنا باشیم در آینده پشیمانی های بسیاری برای ما به بار خواهد آورد.
بد نیست اگر کمی دقیق تر به این موضوع بنگریم و ببینیم که بی توجهی به قدرت و امنیت شرکت ها و استارت آپ های داخلی چه صدماتی برای ما پدید آورده است. ما در بسیاری از حوزه ها می توانستیم به صورت بومی فضای استفاده از تکنولوژی را برای مردم فراهم کنیم اما بی توجهی به چنین مسایلی موجب شده که بازی را به رقبای خارجی ببازیم. ما می توانستیم یک سیستم ******** آنلاین قوی در داخل کشور داشته باشیم اما این روزها شاهد استفاده گسترده از سرویس پیام رسان تلگرام هستیم که هنوز نسبت به امنیت اطلاعات کاربران در این سرویس شک و تردیدهای بسیاری وجود دارد.
ما می توانستیم یک شبکه اجتماعی قوی و قدرتمند و سراسری در داخل کشور داشته باشیم اما این روزها مردم ایران از اینستاگرام و فیسبوک استفاده می کنند. ایرانیان می توانستند موتور جست و جوی بومی و قدرتمندی داشته باشند اما همه ما از سرویس گوگل استفاده می کنیم. این در حالی است که کشوری نظیر چین توانسته با اتکا به قدرت شرکت های نوپای بومی خود موتور جست و جوی «بای-دو» (Baidu) را به چینی ها معرفی کند. همچنین سرویس پیام رسان «وی ********» در چین جای تلگرام را گرفته است.
البته فارغ از اینکه تاکنون ما در این حوزه ها نسبت به رقبای خارجی خود عقب افتادیم اما هنوز هم ایجاد فضایی برای به کار بستن پتانسیل شرکت های نوپای بومی آنچنان دور از دسترس نیست.
در ایران چندین شرکت کاملا بومی مانند «دی جی کالا»، «الوپیک»، «دیوار»، «تخفیفان» و «تپسی» وجود دارند که نشان داده اند که با فعالیت ها و خدمات خود نشان داده اند که ما هم می توانیم از تمام پتانسیل های بومی خود به بهترین شکل استفاده کنیم. با این وجود هیچ کدام از این شرکت ها هنوز وارد جمع «یونیکورن ها» نشده اند و تمام تمرکز باید صرف این موضوع شود که چگونه چنین شرکت هایی می توانند با پیشرفت خود وارد گروه شرکت هایی با ارزش یک میلیارد دلار به بالا شوند.
چرا اکوسیستم استارت آپ ها باید بومی باشد؟
در آخر باید یک مورد مهم دیگر نیز توضیح داده شود که در این نوشتار چندین بار مستقیم و غیرمستقیم بر آن تاکید شد. شاید برای عده ای این سوال پیش بیاید که چرا از اکوسیستم بومی استارت آپ ها سخن گفته می شود و بر اینکه چنین شرکت هایی باید کاملا ملی و بومی اداره شوند بیش از اندازه تاکید شده است. نباید فراموش کرد زمانی که یک شرکت نیمه خارجی یا غیربومی وارد کشور می شود در سطوح بالای مدیریتی خود از نیروی کار غیرایرانی استفاده می کند. این موضوع باعث می شود انتقال تجربه مدیریتی و تربیت کادر و نیروی فنی با تجربه صورت نگیرد و عملا توسعه توانایی های انسانی نیروی کار بومی با اختلال روبه رو شود. از سوی دیگر در چنین شرایطی امنیت و محافظت از اطلاعات کاربران با مشکل مواجه می شود و در صورت رخ دادن حادثه یا لو رفتن اطلاعات مشخص نیست که ارگان و نهاد پاسخگوی نهایی چه کسی خواهد بود. این شرکت ها همچنین خود را ملزم به رعایت قوانین و شرایط و اصول ایران نمی دانند و به راحتی دست به اقدامات غیرقانونی نظیر دامپینگ یا انحصارگرایی می زنند.
تمام این موارد به روشنی نشان می دهد که اکنون زمان تشکیل اکوسیستم بومی استارت آپ ها در ایران فرا رسیده و بهتر است هر چه زودتر برای حل معضلات و مشکلاتی که برای شرکت های بومی نوپا دست و پا گیر است بکوشیم.
منبع:
https://alopeyk.com/blog/%da%86%d8%b1%d8%a7-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d9%87-%d8%a7%da%a9%d9%88%d8%b3%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d8%a8%d9%88%d9%85%db%8c-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d8%a2%d9%be-%d9%86%db%8c/